اولین اصل طلایی در زندگی مشترک

«اختلاف»، طبیعت زندگی مشترک

تفاوت و اختلافِ نظر میان دو نفر که خانواده را تشکیل می‌دهند بسیار عادی و عقلانی است، زیرا هر دو تا قبل از ازدواج در دو محیط مجزا و متفاوت بزرگ شده و عادات مخصوص به خود را داشته‌اند. لذا کاملاً منطقی است که در زندگی مشترک خود با یکدیگر اختلاف سلیقه داشته باشند.

این در حالی است وجود این اختلافات و تفاوت‌ها از شگفتی‌ها و زیبایی‌های طبیعت است. زیرا اگر که این تنوع و گوناگونی در موجودات و جانداران وجود نمی‌داشت زندگی برای آدمی بسیار کسالت‌آور و غیر قابل تحمل می‌گردید.

تحمل اختلاف، نشان رشد انسان است.

نشان رشد و بلوغ آدمی این است که بتواند با دیگران علی رغم اختلاف سلیقه زندگی کند. این ویژگی تنها در زندگی مشترک نمود ندارد بلکه در محیط کار، محیط تحصیل، مسافرت و … نیز نشان داده می‌شود.

پذیرش اختلاف، امری آرامش بخش است.

همه انسان‌ها با یکدیگر متفاوت هستند، دانستن این مطلب و پذیرفتن آن، نگرش ما را در زندگی اصلاح می‌کند و باعث آرامش و تسکین می‌شود.
پذیرش اختلاف به معنای عدم تغییر و تربیت نیست.

البته پذیرش اختلاف، به معنای بسته بودن باب تربیت و عدم امکان تغییر نیست. بلکه منظور این است که اگر قصد تغییر در رفتار نادرست و ناپسند کسی مثل فرزند و یا همسر خود را داریم بدانیم که خلق و خو و ویژگی‌های او با من متفاوت است. از این رو نیاز به گذر زمان و صبر کردن است تا این تغییر در رفتار او صورت پذیرد.

خانواده محلی بسیار مساعد جهت رشد انسان است.

خانواده محلی بسیار مساعد جهت رشد آدمی است. زیرا انسان را برای داشتن یک رابطه اجتماعی سالم و موفق آماده می‌سازد. اگر آدمی بخواهد به میل خود پیش رود همیشه دوران تنهایی و مجردی را ترجیح می‌دهد زیرا در آن زمان فقط خودش بوده و سلایق و خواسته‌های خوش؛ چنین نگاهی هیچ‌گاه انسان را آماده تعامل با دیگران نمی‌کند.

لذت‌های زود گذر، هرگز مسائل و ناخوشی‌ها را حل نمی‌کند.

احساس نشاط و شادابی حقیقی در درون و باطن است. یعنی حتی اگر خود را فریب دهیم و یا دیگران ما را فریب دهند، در درون خود می‌یابیم که این نشاط موقتی است و بعد از پایان یافتن اثر این خوشی‌ها، آن باطنِ ناراحت و نا آرام من، در جای خود باقی است. پس به واقعیت‌های ادراکی خود و به خلقت خدا احترام بگذاریم و بدانیم تا ریشه مشکلات خود را حل نکنیم نمی‌توانیم با سرپوش گذاشتن بر روی آن‌ها، احساس آرامش و خوشبختی را در خود ایجاد کنیم.
هر کس عوامل ناراحتی و خوشی دیگران را می‌داند.

برای شروع و اصلاح زندگی کافی است انتظارات و علایق خود را در زندگی بنویسید، به روشنی می‌بینید که برای شما مشخص و قابل بیان است. ویژگی و خصوصیت عجیب دیگری که ما به عنایت خدا از آن بهره‌مندیم این است که دیگران را نیز به واسطه شناخت خود درک می‌کنیم، می‌دانیم دوست و یا همسرمان در چه موقعیت و با چه چیزی شاد و خوشحال می‌شود و با چه چیزی ناراحت و افسرده.

اولین اصل طلایی: هرآنچه برای خود می‌پسندی برای دیگری خوش بدار

از اعمالی که دین بسیار به ما توصیه می‌کند و روایاتی نیز پیرامون آن بیان شده است این است که هر آنچه برای خود می‌پسندی برای دیگران نیز بپسند. چنان که امام صادق (علیه السلام) فرموده‌اند از حقوق مؤمن بر مؤمن این است که آنچه را که برای خود می‌پسندد برای او نیز بپسندد. تنها از این روش است که خودِ من نیز نفع می‌برم زیرا خدمت به دیگری لذتی در وجود من ایجاد می‌کند که وصف شدنی نیست و قابل مقایسه با لذت‌های ناشی از دستیابی به منافع شخصی نیست.