بخش اول 4
- درس1.1
- درس1.2
- درس1.3
- درس1.4
بخش دوم 2
- درس2.1
- درس2.2
بخش سوم 3
- درس3.1
- درس3.2
- درس3.3
بخش چهارم 3
- درس4.1
- درس4.2
- درس4.3
تربیت بر اساس محبت و عشقورزی
خوبیها و بدیها برای همه یکسان است.
بعد از تمرینی که ارائه شد به یک نتیجه واضح و روشن خواهیم رسید و آن این است که صفات مورد پسند و همچنین ویژگیهای ناپسند در همه افراد مشترک است و همه خوبی صفات پسندیده و بدی ویژگیهای بد را درک میکنند. از این رو به راحتی میتوان سایرین را درک کرد. البته نباید فراموش کرد که آدمی میتواند این ادراک خدادادی را دچار نقص کند به صورتی که خود را به سمت بدیها سوق دهد و از خوبیها فاصله بگیرد.
محبت، امری قاعدهمند است
نتیجه دیگری که از این تمرین بدست آمد این است که محبت، بیقاعده و بیکران نیست. بلکه هر کسی به موارد و موضوعاتی خاص علاقهمند میشود و هر کدام را نسبت به دیگری متفاوت دوست دارد.
نشانهی خوبی و بدی
نشانه خوبی یک انسان این است که خوبیها را دوست دارد و به سمت آنها میل دارد. نشانه بدی یک شخص نیز گرایش او به بدیها و زندگی کردن با بدیهاست.
خداوند و دوست داشتن نیکیها و دوری از بدیها
آیات زیر را ببینید:
… وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُحْسِنینَ (۱۹۵/بقره)
الَّذینَ ینْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیظَ وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنینَ (۱۹۵/آل عمران)
… وَلاتَعْتَدُوا اِنَ اللَّهَ لایُحِبُ الْمُعْتَدینَ (۱۹۰/بقره)
… وَ اللَّهُ لا یحِبُّ الظَّالِمینَ (۵۷/ آل عمران)
با مشاهده این آیات میبینیم ما نیز نسبت به این ویژگیها و افرادی که دارای این صفات هستند رفتاری مشابه داریم. یعنی فطرت خدایی ما نیکیها را دوست دارد و به آنها گرایش میکند و بدیها دوست ندارد و از آنها بی زار است.
محبت و عشقورزی در خانواده
بعد از تشکیل خانواده بر مبنای اصول و قواعد انتخاب همسر، دیگر زمان عشق ورزیدن و محبت کردن به همسر و در آینده به فرزندان فرا میرسد. دیگر زمان عیب جویی و متوقع بودن از سایرین نیست. این علاقهمندی و عشق باعث تربیت درست فرزندان میشود زیرا آدمی دوست میدارد تا فرزند او نیز خوبیها را دوست داشته باشد و از بدیها دوری کند این در حالی است که ما چنین دیدی را نسبت به سایرین نداریم.
بهترین مدل تربیت
بهترین و زودبازدهترین مدل تربیت که از ماندگاری بالایی نیز برخوردار است چیزی نیست جز محبتورزی. و این روش خواستگاهی جز من ندارد و من باید آغازگر آن باشم. تکبر آفت چنین روشی است و میبایست از آن دوری کرد.